เมื่อแผ่นดินที่เคยอุดมสมบูรณ์ กลับกลายเป็นเวทีแห่งความทุกข์ยากของเกษตรกร รัฐบาลที่ควรเป็นเสาหลักกลับเป็นเพียงเงามืด ซึ่งทอดผ่านความหวังของประชาชน ราคาพืชผลตกต่ำจนแตะพื้น ขณะที่ต้นทุนการผลิตและหนี้สินกลับพุ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่รัฐบาลกลับนิ่งเฉย
ก่อนเลือกตั้ง นักการเมืองขายฝัน พ่นคำสัญญาอันสวยหรู รับปากจะกอบกู้ภาคเกษตร จะยกระดับชีวิตเกษตรกรให้พ้นจากความทุกข์ยาก พอได้อำนาจกลับหายเข้ากลีบเมฆ นโยบายที่เคยโฆษณากลับเป็นเพียงลมปาก ความหวังที่เกษตรกรฝากไว้ ถูกทำลายด้วยความเพิกเฉย และการบริหารที่ไร้ประสิทธิภาพ
มาตรการเยียวยาที่ออกมาเป็นเพียงเศษเสี้ยวของความหวัง ไม่มีความต่อเนื่อง ไม่มีความจริงใจ และไม่มีผลในระยะยาว เกษตรกรยังคงถูกบีบให้ต้องขายผลผลิตในราคาถูก อีกทั้งยังถูกนายทุนและพ่อค้าคนกลางขูดรีด ขณะที่ผู้นำประเทศยังคงวางมือ และผลักภาระให้ประชาชนต่อสู้เพียงลำพัง
นี่ไม่ใช่แค่ความบกพร่อง แต่เป็นความล้มเหลวของรัฐบาลที่ไร้วิสัยทัศน์ ขาดผู้นำที่เข้าใจหัวอกเกษตรกร ทางออกเดียวคือการ “กวาดบ้านใหม่” ปลดคนไร้ฝีมือออกไป และนำผู้ที่มีความรู้ความสามารถมาบริหาร ไม่ใช่แค่คนที่ชอบพูดสวยหรู แต่ต้องเป็นคนที่ลงมือทำจริง
ถ้ารัฐบาลยังคงนิ่งเฉย ปล่อยให้ความเดือดร้อนนี้ถูกกลบฝังไปกับกาลเวลา วิกฤตเกษตรจะลุกลามกลายเป็นระเบิดเวลา ที่พร้อมถล่มเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ รุนแรงกว่าที่เคยเป็นมา
แสดงความเห็น
